لألاء واژه‌ای عربی است که در زبان فارسی به‌عنوان صفت به‌کار می‌رود. این واژه به حالت شادمانی کامل و فرح تمام اشاره دارد و بیانگر حدّ نهایی سرور و انبساط خاطر است. بر پایۀ منابع معتبر لغوی همچون کتاب منتهی الارب، این کلمه گویای عمق شادی و نشاطی است که در وجود فرد حاضر می‌شود.
در متون ادبی و کهن فارسی، کاربرد این قبیل واژگان عربی به‌ویژه در حوزه‌های عرفان، شعر و متون فاخر، نشان‌دهندهٔ دقت در انتقال مفاهیم بلند عاطفی و روحانی است. لألاء با بار معناییِ شادمانی تام، می‌تواند در توصیف حالات معنوی یا اوج احساسات مثبت به‌کار رود و گویای وضعیتی فراتر از شادی معمولی باشد.
امروزه نیز اگرچه این واژه کمتر در گفتار روزمره مورد استفاده قرار می‌گیرد، ولی در متون ادبی، پژوهش‌های زبان‌شناسی و نگارش‌های رسمی می‌تواند به‌عنوان واژه‌ای دقیق و پرمعنا به‌کار رود. رعایت املای صحیح آن با همزه و نگارش درست بر اساس قواعد عربی همراه با نشانۀ اِعراب و توضیح دستوری برای حفظ اصالت و وضوح معنایی آن ضروری است.
