«قپی آمدن» یک عبارت فارسی عامیانه و مرکب است که در متون لغوی و فرهنگهای فارسی ثبت شده است و بیشتر در زبان محاوره و ضربالمثلها کاربرد دارد. معنای اصلی این عبارت «لاف زدن» یا «گزاف گفتن» است، یعنی کسی که سخنان خود را بزرگنمایی میکند یا بدون مبنا ادعا مینماید. همچنین «قپی آمدن» به معنای ادعا کردن یا اظهار توانایی و شایستگی به صورت اغراقآمیز نیز ذکر شده است. این عبارت معمولاً برای انتقاد یا طنز نسبت به فردی به کار میرود که توانایی واقعی ندارد اما مدعی یا مباهاتکننده است. در ادبیات محلی و داستانهای عامیانه، این عبارت برای نشان دادن غرور کاذب، فخر فروشی و سخنان بیپایه افراد استفاده میشود. بنابراین، «قپی آمدن» مصدر فارسی است که معنای «لاف زدن، ادعا کردن یا گزاف گفتن» را دارد و در محاورات و متون ادبی برای بیان اغراق، مباهات کاذب یا سخن گزاف به کار میرود.