قحده

لغت نامه دهخدا

( قحدة ) قحدة. [ ق َ دَ ] ( ع ص ) بزرگ کوهان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): ناقة قحده؛ شتر بزرگ کوهان. ( منتهی الارب ).
قحدة. [ ق َ ح َ دَ ] ( ع اِ ) بُن کوهان. || کوهان. || میان تهیگاه کوهان. ج، قِحاد و اَقحُد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).