لغت نامه دهخدا
قبیب. [ ق َ ] ( ع مص ) شنیده شدن آواز دندان شیر از بر هم زدن. گویند: قب الاسد قباً و قَبیباً؛ شنیده شد آواز دندان شیر از بر هم زدن. ( از منتهی الارب ).
قبیب
قبیب. [ ق َ ] ( ع مص ) شنیده شدن آواز دندان شیر از بر هم زدن. گویند: قب الاسد قباً و قَبیباً؛ شنیده شد آواز دندان شیر از بر هم زدن. ( از منتهی الارب ).
