واژۀ فوتیکس که در متون کهن دارویی به کار رفته‌است، در واقع شکل معرَّب‌شدۀ یک اصطلاح یونانی است. این کلمه در زبان اصلی خود به معنای نخاله یا مواد زائد و بی‌ارزش بوده‌است. کاربرد این لغت در منابعی مانند فهرست مخزن‌الادویه نشان می‌دهد که در حوزۀ داروسازی سنتی و طب قدیم، برای توصیف برخی اجزای کم یا پسماندهای گیاهی یا معدنی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است.
در سنت نگارش متون علمی و داروشناسی دورۀ اسلامی، بسیاری از اصطلاحات یونانی، سریانی و هندی با عبور از صافی زبان عربی، به صورت معرَّب درمی‌آمدند و سپس به فارسی و دیگر زبان‌های رایج در قلمرو اسلامی راه می‌یافتند. واژۀ فوتیکس نیز نمونۀ بارزی از این فرآیند است که نشان‌دهندۀ تأثیرپذیری دانشمندان ایرانی و مسلمان از میراث علمی یونان باستان و تلاش آنان برای انتقال و بومی‌سازی دانش‌های پیشین است.
بنابراین، فوتیکس در متون کهن فارسی و عربی حوزه‌های دارویی، نه به عنوان یک مادۀ اصلی و گران‌بها، بلکه به عنوان یک اصطلاح برای اشاره به موادی فرعی و کم اهمیت‌تر به کار می‌رفته‌است. ثبت چنین واژه‌هایی در فرهنگ‌ها و فهرست‌های دارویی، گواهی بر دقت و وسعت نظر نویسندگان این آثار در ثبت و طبقه‌بندی تمامی اجزای مرتبط با علم داروشناسی، حتی موارد کم‌کاربرد یا حاشیه‌ای، است.
