لغت نامه دهخدا غناث. [ غ ُن ْ نا ] ( ع ص ) نیکوآداب در همنشینی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اشخاص نیکوادب در آشامیدن و همنشینی، گویی مفرد آن غانِث است. ( از اقرب الموارد ).
