غمود

لغت نامه دهخدا

غمود. [ غ ُ ] ( ع مص ) افزون گردیدن دسته های برگ عرفط چندانکه فروپوشد خار را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). انبوهی برگهای درخت عرفط چنانکه خار را بپوشد. ( از اقرب الموارد ). || خشک گردیدن چاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
غمود. [ غ ُ ] ( ع اِ ) ج ِ غِمد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به غِمد شود.

گزارش محتوای نامناسب