لغت نامه دهخدا
( عذیمة ) عذیمة. [ ع َ م َ ] ( ع اِمص ) نکوهش. || گزیدگی و خاییدگی. ج، عذائم. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( ص ) خرمابن که بار آن خسته نداشته باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
( عذیمة ) عذیمة. [ ع َ م َ ] ( ع اِمص ) نکوهش. || گزیدگی و خاییدگی. ج، عذائم. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( ص ) خرمابن که بار آن خسته نداشته باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).