طث

لغت نامه دهخدا

طث. [ طَث ث ] ( ع اِ ) نوعی از بازیچه کودکان که می افکنند چوب مدور را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بازیی است کودکان را. و آن چنان است که چوبی مدور میاندازند، و از هم میربایند، و آن چوب را مطمثه گویند. ( منتخب اللغات ). چکز.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال ابجد فال ابجد فال پی ام سی فال پی ام سی