ضامل به معنای ضَمیل و خشک است و در متون عربی به عنوان واژه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاح به نوعی به اشیاء یا وضعیت‌هایی اشاره دارد که فاقد رطوبت و نرمی هستند. در واقع، ضامل می‌تواند به توصیف مواردی بپردازد که در آن‌ها خشکی و عدم لطافت مشهود است. این مفهوم در ادبیات و زبان‌شناسی به کار می‌رود تا ویژگی‌های خاصی از یک شی یا وضعیت را بیان کند. با توجه به این معنا، می‌توان گفت که ضامل نمادی از خشکی و بی‌حالی است که در برخی متون به وفور یافت می‌شود.
