صالح بهوتی، با نام کامل ابوالهدی صالح بن حسن بن احمد بن علی بوهوتی الازهری، یکی از فقها و علمای برجسته مذهب حنبلی بود که در سال ۱۱۲۱ هجری قمری درگذشت. وی در قاهره متولد و رشد یافت و تخصص ویژه‌ای در فقه، به‌خصوص در حقوق ارث داشت، به گونه‌ای که در این زمینه شهرت و تسلط فراوانی یافت.
زندگینامه
صالح بهوتی در قاهره به دنیا آمد و در علوم فقهی و حقوقی به ویژه حقوق ارث تحصیل و تخصص یافت. وی به مکتب فکری مبتنی بر عقل، نقل و حدیث پایبند بود. صالح بهوتی در محضر استادانی همچون منصور البهوتی، محمد الخلوتی، عامر الشبراوی (در حدیث) و سلطان بن احمد المزاهی (در حقوق ارث) تحصیل کرد و نزد آنان باقی ماند.
او در روز جمعه، ۱۸ ربیع‌الاول سال ۱۱۲۱ هجری قمری از دنیا رفت.
آثار مهم
صالح بهوتی آثار متعددی در فقه و حقوق اسلامی تألیف کرده که از جمله مهم‌ترین آنها عبارتند از:
الفیه در فقه
عمدة الفرید (هزار در واجبات)
منظومه الکافی
وسیله سالک (برای رسیدن به هدف اصلی سالک جهت رسیدن به مقاصدش)
مسلک الراغب (شرح راهنمای دانش‌آموزان)
نظام ارکان فقه
این آثار وی تأثیر بسزایی در مکتب فقه حنبلی داشته و همچنان مورد استفاده و استناد علما و دانشجویان فقه است.
