لغت نامه دهخدا ( زققة ) زققة. [ زَ ق َ ق َ ] ( ع اِ ) فاخته ها. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ج ِ زُق،بمعنی خمر. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به زق شود.
