زاغیة، به معنای زنی است که در رفتار خود خشونت و تندی را به نمایش می‌گذارد و به نوعی بر مردان تسلط پیدا می‌کند. این اصطلاح به نوعی به زنانی اشاره دارد که در روابط اجتماعی خود، تمایل دارند با قدرت و تهاجم به دیگران نزدیک شوند. در واقع، زاغیة به زنی اطلاق می‌شود که با رفتارهای خشن و نامهربانانه‌اش، سعی در تحمیل خود بر مردان دارد. این نوع رفتار می‌تواند ناشی از آموزش‌های اجتماعی یا فرهنگی باشد که در آن زن به عنوان یک موجود قوی و مستقل شناخته می‌شود، اما در عین حال، این خشونت ممکن است منجر به عدم تعادل در روابط اجتماعی شود. به طور کلی، زاغیة نمادی از چالش‌های موجود در تعاملات انسانی است که می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند.
