رهشوش به معنای شتری است که دارای شیر فراوانی باشد. این واژه در متون مختلف، به عنوان نمادی از شترانی با شیر زیاد ذکر شده است. همچنین، این اصطلاح به فردی جوانمرد و با حیا نیز اطلاق میشود. در حقیقت، رهشوش نشان دهنده صفاتی همچون سخاوت و نجابت در شخصیت انسانها است. این دو معنای واژه، یعنی شتر پربار و مرد جوانمرد، هر دو به نوعی به ارزشهای مثبت در زندگی اشاره دارند و نشاندهندهی اهمیت صفات نیکو در فرهنگ و ادبیات ما هستند. این ارتباط بین موجودات طبیعی و ویژگیهای انسانی، به روشنی نمایانگر پیوند عمیق انسان با طبیعت و اخلاقیات است.