رهبی

لغت نامه دهخدا

رهبی. [ رَ با / رُ با ] ( ع اِ ) ترس. ( ناظم الاطباء ). اسم است از رَهِب َ. ( از اقرب الموارد ). ترس، اسم است رهبة را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به رهبوت و رهبة شود.

فرهنگ فارسی

ترس. اسم است از رهب.