لغت نامه دهخدا
( رسم آوردن ) رسم آوردن. [ رَ وَ دَ ]( مص مرکب ) رسم نهادن. رسم گذاشتن. آیین و طریقه ای را بنیان نهادن. وضع قاعده و قانون جدید:
خود کردن و عیب دوستان دیدن
رسمی است که در جهان تو آوردی.سعدی.چشمت که ریخت خون من و قصد خاک کرد
ماتم گرفته رسم سیه پوشی آورد.آصفی شیرازی ( از ارمغان آصفی ).
