لغت نامه دهخدا
ربایض. [ رَ ی ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ ربیضة. ( از معجم البلدان ).
ربایض. [ رَ ی ِ ] ( اِخ ) جایگاهی است در شعر عبدةبن الطبیب. ( از معجم البلدان ).
ربایض. [ رَ ی ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ ربیضة. ( از معجم البلدان ).
ربایض. [ رَ ی ِ ] ( اِخ ) جایگاهی است در شعر عبدةبن الطبیب. ( از معجم البلدان ).