دحراج

لغت نامه دهخدا

دحراج. [ دِ ] ( ع مص ) گرد گردانیدن. گرداندن. غلطاندن. گرد گردانیدن چیزی را. دحرجة. ( از منتهی الارب ). || غلطیدن. غل خوردن. غل غلی خوردن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
با
با
کال
کال
آموزگار
آموزگار
بخش
بخش