لغت نامه دهخدا حرداله. [ ح َ ل َ ] ( ع اِ ) قسمی از کافور. و ابن بطوطه گوید: به مُل جاوه باشد، یک درهم آن بعلت بسیاری برودت بکشد و گوید بپای نی آن خون آدمی یا فیلی خرد ریزند تا کافور در آن نی گرد شود. ( ترجمه سفرنامه ابن بطوطه ص 655 ).
