واژۀ حانات جمعِ حانوت و حانة است که در متون و گفتارِ فارسی به‌کار می‌رود. این لغت از ریشۀ عربی گرفته شده و در زبانِ فارسی نیز با همین معنا و تلفظ مورد استفاده قرار گرفته است. کاربردِ اصلی آن اشاره به دکان‌ها، مغازه‌ها و اماکن تجاری کوچک دارد که معمولاً در بافتِ قدیمی شهرها و بازارها دیده می‌شوند. در متون ادبی و تاریخی فارسی، واژۀ حانوت بیشتر برای اشاره به یک فروشگاه یا کارگاه کوچک صنعتگری به‌کار رفته است، در حالی که حانة شکل مونث این واژه محسوب می‌شود. این کلمه در گذر زمان، هم در نثر و هم در شعر فارسی حضور داشته و علاوه بر معنای تحت‌اللفظی، گاه به‌صورت کنایی نیز برای بیان مفاهیمی دیگر استفاده شده است. املا و نگارش صحیح این واژه بر اساس قواعد زبان فارسی، با رعایت نیم‌فاصله میان حانه و حانوت با جمع عربی، به‌صورت حانات ثبت می‌گردد. امروزه نیز اگرچه استفاده از واژه‌هایی مانند مغازه و دکان رواج بیشتری دارد، اما حانات همچنان در متون رسمی، تاریخی و ادبی به‌عنوان واژه‌ای معتبر شناخته می‌شود.
