تکذیب‌کننده یا تکذاب صفتی است عربی که در زبان فارسی به‌صورت صفت فاعلی و به‌معنای دروغ‌گو به کار می‌رود. این واژه از ریشه کَذَبَ به معنای دروغ گفتن مشتق شده و با افزودن پیشوند «تَـ» بر وزن تَفعَّل بیانگر کسی است که به دروغ‌گویی می‌پردازد یا سخنان ناراست می‌گوید. در منابع لغت‌شناسی کهن مانند منتهی‌الارب و ناظم‌الاطباء نیز این واژه با همین معنا ثبت و تأیید شده است.
در کاربرد ادبی و رسمی، این واژه اغلب برای توصیف افرادی به کار می‌رود که به‌طور مکرر یا عمدی به گفتن سخنان غیرواقعی می‌پردازند و از این طریق به اعتبار گفتار و کردارشان لطمه وارد می‌شود. همچنین در متون اخلاقی و دینی، تکذاب گاه در اشاره به کسانی استفاده می‌شود که حقایق آشکار را انکار می‌کنند یا با وجود آگاهی از واقعیت، به تحریف آن اقدام می‌ورزند.
با توجه به اهمیت صحت گفتار و اعتماد در روابط زبانی و اجتماعی، کاربرد واژه‌هایی مانند تکذاب در متون رسمی، حقوقی و اخلاقی می‌تواند بیانگر محکومیت دروغ و ترویج صداقت باشد. این واژه با حفظ ساختار اصلی خود در زبان عربی، در فارسی بیشتر در قالب متون نوشتاری و ادبی دیده می‌شود و در گویش عامیانه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
