معنی تکبید | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تکبید. [ ت َ ] ( ع مص ) رسیدن ستاره به میان آسمان. ( تاج المصادر بیهقی ). یقال: کبدالنجم السماء؛ اذا توسطها. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || در میانه آسمان درآمدن آفتاب و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): کبدت الشمس السماء؛ صارت فی کبیدائنها. ( اقرب الموارد ).