کلمه‌ی «تسحیم» در فارسی به معنای «سیاه کردن» یا «تیره کردن» است. این واژه ریشه در عربی دارد و از مصدر «سَحَمَ» گرفته شده که به معنای اثر گذاشتن یا سیاه کردن چیزی است. «تسحیم» معمولاً به عمل یا فرآیندی اشاره دارد که طی آن سطحی، مانند دیوار، لباس، کاغذ یا پوست، سیاه یا تیره می‌شود. در متون فارسی کلاسیک و ادبی، «تسحیم» ممکن است به صورت استعاری هم به کار رود و به معنای خراب کردن، آلوده کردن یا لکه‌دار کردن چیزی باشد. واژه بار معنایی خنثی تا منفی دارد و بیشتر برای بیان تغییر رنگ به سمت تیره یا ایجاد اثر سیاه به کار می‌رود. در خط و خوشنویسی سنتی، گاهی «تسحیم» به معنای سایه‌زنی یا تیره‌کردن بخشی از نوشته یا نقاشی نیز به کار رفته است. این کلمه در مکالمات روزمره کمتر شنیده می‌شود و بیشتر در متون ادبی، تاریخی یا فنی کاربرد دارد. مترادف‌هایی که نزدیک به معنای آن هستند شامل سیاه‌کردن، تیرگی، لکه‌دار کردن و کربن‌زدن است. از نظر معنایی، این کلمه با واژه‌هایی مثل تیرگی و سیاه‌کاری مرتبط است.
