تزرعونه

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
زرع (۱۴ بار)ه (۳۵۷۶ بار)
«تَزْرَعُونَه» از مادّه «زراعت» و به معنای «رویانیدن» است.
رویاندن. کاشتن. و نیز مصدر به معنی مفعول باشد که خواهیم گفت. راغب گوید: زرع به معنی رویاندن است و حقیقت آن با امور خدائی است نه بشری. آیا شما آن را می‏رویانید یا مائیم رویاننده... و اگر به انسان نسبت داده شود از این جهت است که انسان عامل و فاعل اسباب زرع است. طبرسی ذیل آیه فوق فرموده: آیا شما آن را می‏رویانید یا مائیم رویاننده و از رسول خدا «صلی اللّه علیه و آله» روایت است که فرمود «لا یَقُولَنَّ اَحَدُکُمْ زَرَعْتُ وَ لْیَقُلْ حَرَثْتُ» کسی از شما نگوید زرع کردم و بگوید حرث کردم. ولی ذیل آیه. آن را کاشتن گفته است. در صحاح کاشتن و رویاندن هر دو را گفته است همچنین است قول قاموس و اقرب. در قرآن مجید چنان که معلوم شد در رویاندن و کاشتن هر دو به کار رفته است و بنابر قول راغب زارع فقط خداست و بشر حارث است لاغیر چنان که فرموده. زُرّاع به ضم (ز) جمع زارع است. بر ساقه‏های خود ایستاد زارعان را روئیدن آن به شگفت می‏آورد.. زرع در این آیه و غیره به معنی مزروع (کشت) است چنان که گذشت. جمع زرع در قرآن زروع است..