واژه تبقط ریشه در زبان عربی دارد و به معنای انجام دادن کاری به صورت تدریجی و اندک اندک است. این کلمه زمانی استفاده می‌شود که بخواهیم درباره مصرف یا برداشت چیزی صحبت کنیم، به خصوص وقتی که اشاره به انجام یک عمل یا گرفتن مقدار کم و به تدریج دارد.
برای مثال در عبارت «تبقط طعام» منظور این است که فرد غذا خوردن را به صورت آرام و مرحله به مرحله انجام می‌دهد، یعنی لقمه به لقمه و به طور کم کم غذا می‌خورد، نه یکباره و زیاد. این نوع عمل می‌تواند بیانگر دقت، احتیاط، یا حتی کاهش شدت مصرف باشد.
در واقع، تبقط نشان‌دهنده روندی است که در آن انجام یک عمل یا برداشتن چیزی، مرحله به مرحله، با فاصله‌های زمانی کوتاه و مقادیر کم صورت می‌گیرد؛ حالتی که از شدت یا تندی کار کاسته و به آن نظم و کنترل می‌بخشد. این مفهوم می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند خوردن، نوشیدن، برداشتن اشیاء و حتی رفتارهای تدریجی کاربرد داشته باشد.
