لغت نامه دهخدا بکماء. [ ب َ ] ( ع ص ) نعت مؤنث أبکم. ( منتهی الارب ). مؤنث أبکم یعنی زن گنگ و کر و کور مادرزاد. ج، بُکم و بُکمان. ( ناظم الاطباء ).
