لغت نامه دهخدا بوارغ. [ ب َ رِ] ( اِ ) تخت. ( شرفنامه منیری ). تختی است که برای زن حامله موقع وضع حمل درست نمایند. ( از شعوری ج 1 ص 171 ). تخت آرامش زنان. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).
