لغت نامه دهخدا ( بربصة ) بربصة. [ب َ ب َ ص َ ] ( ع مص ) آبیاری کردن زمین را یا شیار کردن و سپس آب دادن آنرا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بربص الارض ارسل فیها الماء لتجود. ( اقرب الموارد ).
