لغت نامه دهخدا باهشتان. [ هَِ ] ( اِ ) درختی است بومی مشرق زمین که غار نیز گویند و از مشرق زمین این درخت را به فرنگستان برده و عمل آورده اند و برگ و میوه آن را که حب الفار گویند، در طب استعمال می کنند. ( ناظم الاطباء ).
