لغت نامه دهخدا
( الذة ) الذة. [ اَ ل ِذْ ذَ ] ( ع ص، اِ ) آنان که لذتهای خود را گیرند. ( منتهی الارب ). مردمی که لذت خویش را گیرند. ( از اقرب الموارد ).
( الذة ) الذة. [ اَ ل ِذْ ذَ ] ( ع ص، اِ ) آنان که لذتهای خود را گیرند. ( منتهی الارب ). مردمی که لذت خویش را گیرند. ( از اقرب الموارد ).