لغت نامه دهخدا
اغثم. [ اَ ث َ ] ( ع ص، اِ ) موی که سپیدی آن بر سیاهی غالب باشد. یقال: شعر اغثم و رأس اغثم.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مویی که سپیدی آن بیشتر از سیاهی آن باشد. ( از اقرب الموارد ).
اغثم. [ اَ ث َ ] ( ع ص، اِ ) موی که سپیدی آن بر سیاهی غالب باشد. یقال: شعر اغثم و رأس اغثم.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مویی که سپیدی آن بیشتر از سیاهی آن باشد. ( از اقرب الموارد ).