اشنوده

لغت نامه دهخدا

اشنوده. [ اِ / اُ دَ / دِ ] ( ن مف ) شنوده. به معنی شنونده:
بر گفت فرید ماجرایی
اشنوده ماجرای من کیست ؟عطار ( دیوان ص 80 ).