عبدالله بن مسلم

136- دينورى، عبدالله بن مسلم بن قتيبه، الامامة و السياسة، ج 1، ص 52.

199- طبرى، شهادت عبدالله بن مسلم را بعد از شهادت على اكبر ذكر كرده است. ر.ك: تاريخ طبرى چاپ اروپا، ج 2، ص 357.

در زيارت مرويه صادقيه شهدا است و سلبو كم لابن سميه و ابن آكله الاكباد. در بيانشهادت عبدالله بن مسلم دانستى كه قاتل او از تيرى كه به پيشانى آن مظلوم رسيده بودنتوانست بگذرد و به آن زحمت آن تير را بيرون آورد چگونه تصور مى شود كسيكه از يكتير نگذرد از لباس و سلاح مقتول خود بگذرد (681)

هم پيمان بنى اميه عبدالله بن مسلم حضرمى پس از پايان سخنرانى حاكم، وپيش از آنكه وى از منبر فرود آيد، از جا برخاست، مى گويد:

عبدالله بن مسلم به نزد هارون الرشيد آوردند - كه هارون در انديشه كشتن او بود -عبدالله گفت: به آن كس سوگند كه تو در نزد او خوارترى تا من در نزد تو و او بركيفر تو تواناتر است تا تو بر من. مرا نخواهى بخشيد؟ و هارون او را بخشيد.

اما بعضى از نويسندگان او شهيد اهل بيت را عبدالله بن مسلم و حضرت على اكبر عليهالسلام را جز آخرين شهيدان مى دانند.