استاکار

استاکار (مخفف استادکار) به معنای یک حرفه‌ای یا متخصص در یک زمینه خاص، به ویژه در حوزه‌های فنی و حرفه‌ای است. این واژه به افرادی اطلاق می‌شود که در یک شغل خاص مهارت و تجربه دارند و می‌توانند خدماتی را در آن زمینه ارائه دهند.

استاکارها معمولاً در زمینه‌هایی مانند تعمیرات، ساخت و ساز، برق‌کاری، لوله‌کشی، نجاری و سایر مشاغل فنی فعالیت می‌کنند. این افراد دارای تخصص و مهارت‌های ویژه‌ای هستند که به آن‌ها این امکان را می‌دهد که کارهای پیچیده را انجام دهند.

استاکارها می‌توانند به عنوان پیمانکاران مستقل یا کارآفرینان کوچک فعالیت کنند. همچنین آن‌ها می‌توانند خدمات مختلفی از جمله مشاوره، طراحی، اجرا و تعمیرات را ارائه دهند.

لغت نامه دهخدا

استاکار. [ اُ ] ( ص مرکب ) مخفف استادکار. در اغلب ولایات مانند خراسان و گیلان بر صنعتگران از کفاش و خیاط و نجّار و یا کارگران فنی کارخانه ها اطلاق کنند و زیردستان آنها را شاگرد نامند. رجوع به استادکار شود. || ( اِ مرکب ) در بنّائی، قسمتی از بنا یا چیزی دیگر که سایر بنا را محاذی یا مساوی آن سازند یا بحد آن بلند یا گود کنند. جائی که آنجا را میزان کار قرار دهند و به ردیف آن بنا کنند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم