اراطی

لغت نامه دهخدا

اراطی. [ اَ طا ] ( ع اِ ) ج ِ اَرطی و ارطاة.
اراطی. [ اُ طا ] ( اِخ ) بعضی اُراط نیز گویند و آن آبیست در شش میلی هاشمیة در مشرق خزیمیة واقع در راه حاج. و یوم اراطی از ایام عربست. ( معجم البلدان ).