حکومت واژهای است عربی که در زبان فارسی به عنوان اسم به کار میرود. این واژه در اصل به معنای داوری، قضاوت و امر و نهی کردن است و دلالت بر اعمال قدرت و مدیریت در یک جامعه یا سرزمین دارد. در گسترهی مفاهیم سیاسی و اجتماعی، حکومت به ساختاری سازمانیافته اطلاق میشود که بر پایهی قوانین و مقررات مشخص، ادارهی امور عمومی، تأمین نظم، برقراری عدالت و هدایت کلان جامعه را بر عهده دارد. این نهاد، نمایندهی ارادهی ملت و مجری سیاستها در عرصههای داخلی و بینالمللی محسوب میگردد.
اشکال و شیوههای حکومتداری در ادوار مختلف تاریخی و در میان ملل گوناگون، دارای تنوع و تفاوتهای بسیاری بوده است. از حکومتهای متمرکز و فدرال گرفته تا جمهوری و پادشاهی، همگی در صددند تا با اتکا به مشروعیتی که کسب میکنند، به ادارهی امور کشور و صیانت از حقوق شهروندان بپردازند. بنابراین، حکومت نهادی اساسی و کانونی در مطالعهی علم سیاست و حقوق عمومی به شمار میآید.