احامر

لغت نامه دهخدا

احامر. [ اَ م ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ احمر. مردان سرخ.
احامر. [ اُ م ِ ] ( اِخ ) کوهی است از کوههای حمی ضریه. ( معجم البلدان ). || شهری است. || موضعی است به مدینه که به بغیبغة اضافه کنند.

فرهنگ فارسی

جمع احمر
شهری است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تقسیم
تقسیم
منعقد
منعقد
چسی
چسی
فاسد
فاسد