واژه «اتخذونی» در زبان عربی و قرآن کریم از ریشه اتخذ به معنای «گرفتن»، «انتخاب کردن» یا «پذیرفتن» است. این کلمه به صورت فعل مضارع‌متصل به ضمیر «ی» (من) به معنی «مرا گرفتند» یا «مرا به عنوان چیزی پذیرفتند» ترجمه می‌شود. در قرآن، این واژه معمولاً به معنای انتخاب یا گرفتن کسی یا چیزی به عنوان الگو، سرپرست یا معبود به کار رفته است.
در بسیاری از آیات قرآن، واژه «اتخذونی» به کار رفته است تا نشان دهد گروهی یا افرادی کسی را به عنوان معبود یا سرپرست خود انتخاب کرده‌اند، در حالی که این انتخاب ممکن است اشتباه یا نادرست باشد. به عنوان مثال، در آیه‌ای از سوره طه، فرعون می‌گوید: «اتَّخَذَ آلِهَةً مِن دُونِی» یعنی «خدایانی غیر از من برگزیده‌اند» که نشان‌دهنده این است که فرعون متهم می‌کند مردم را که به جای خدا، معبودهای دیگری را انتخاب کرده‌اند.
واژه «اتخذونی» از نظر معنایی به مفهوم پیروی کردن یا قبول کردن شخص یا چیزی به عنوان راهنما، ولی یا معبود است. این کلمه در قرآن برای هشدار دادن به مردم نسبت به انتخاب‌های غلط و دعوت به توحید و یکتاپرستی به کار می‌رود و اهمیت انتخاب درست و هوشیارانه را در دین و زندگی نشان می‌دهد.