واژۀ اَبُوحَلْسا در متون کهن فارسی، به عنوان نام یک بیماری ثبت شده است. این کلمه در واقع شکل مُعَرَّب‌شدۀ اَنخَسا یا اَنخوسا است که در گذر زمان و با انتقال میان زبان‌ها، دچار تغییر آوایی و نگارشی شده است. برای درک دقیق‌تر معنا و کاربرد این واژه، لازم است به مدخل اصلی آن، یعنی اَنخَسا مراجعه شود. ریشۀ اصلی این کلمه به زبان یونانی باستان بازمی‌گردد و به بیماری‌های چشمی خاصی اشاره داشته که معمولاً با تورم و التهاب پلک‌ها همراه بوده است. کاربرد این واژه در متون طب سنتی و تاریخی فارسی، گواهی بر تأثیرپذیری دانش پزشکی دورۀ اسلامی از تمدن‌های یونانی و هندی است. بنابراین، ابوحلسا نمونۀ بارزی از فرآیند تعریب و ورود مصطلحات علمی به حوزۀ زبانی فارسی محسوب می‌شود. برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به تاریخ پزشکی و زبان‌شناسی تاریخی، رجوع به مدخل اَنخَسا در منابع معتبری همچون لغت‌نامۀ دهخدا یا فرهنگ مفردات پزشکی ضروری است. این رجوع نه تنها تعریف دقیق‌تری از بیماری ارائه می‌دهد، بلکه مسیر انتقال و تحول این واژه را در بستر تاریخ علم روشن می‌سازد.
