ابواسحاق ابراهیم بن عبدالقادر طرابلسی تونسی ریاحی

[ویکی فقه] اِبْراهیم ِ ریاحی، ابواسحاق بن عبدالقادر بن احمد طرابلسی تونسی (۱۱۸۰-۱۲۶۶ق /۱۷۶۶-۱۸۵۰م )، شاعر، نحوی، فقیه مالکی و خطیب جمعه در جامع اعظم تونس بود.
وی به سبب اینکه نیاکانش طرابلسی بوده اند، به طرابلسی نیز شهرت دارد، اما او خود در تستور ِ تونس زاده شد.
کتانی، عبدالکبیر، ج۱، ص۳۲۸، فهرست الفهارس و الاثبات، فاس، ۱۳۴۶ ق / ۱۹۲۷م.
ابراهیم پس از فراگیری قرآن و مقدمات علوم، دانش های دینی و دیگر دانش های روزگار خود را در تونس آموخت. فقه، حدیث و تفسیر را از عالمانی چون حمزة جبّاس، محمدالفاسی، صالح کواش، حسن شریف، محمد محجوب، عمرمحجوب، احمدبوخریص، اسماعیل تمیمی، طیب کیران، محمد طاهر میرسلاوی و برخی دیگر فرا گرفت و از بیش تر آنان به اجازه روایت نایل آمد.
ازهری، محمدالبشیرظافر، ج۱، ص۸۹، الیواقیت الثمینة، مصر، ۱۳۲۴ق /۱۹۰۶م.
وی در عین حال، تعلق خاطری به مصطفی عَزوز، پیشوای ِ طریقه رحمانیه داشت و در ستایش او اشعاری سرود و مطالبی نوشت.
مخلوف، محمد، ج۱، ص۳۸۷، شجرة النور الزَکیة، بیروت، ۱۳۴۹ق /۱۹۳۰م.
...