ابن سبعین ابومحمد قطب الدین عبدالحق بن ابراهیم مرسی رقوطی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ سَبْعین، ابومحمد قطب الدین عبدالحق بن ابراهیم بن محمد ابن نصر بن سبعین مرسی رقوطی، عارف، زاهد و فیلسوف اندلسی. می باشد.
ولادت او را اغلب مؤلفان در ۶۱۴ق /۱۲۱۷م نوشته اند.
یونینی، موسی، ذیل مرآة الزمان، ج۲، ص۴۶۰، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۵ق /۱۹۵۵م.
و چون زادگاه او رَقوطه، از نواحی مُرسیه بوده است، او را مرسی و رقوطی گفته اند.
ابن تغری بردی، النجوم، ص۲۳۳.
وی در اوایل زندگانی در مرسیه به تحصیل منطق، حکمت، کلام و ریاضیات پرداخت، سپس به عرفان روی آورد، و گفته اند که طب، کیمیا، سیمیا و علم حروف را نیز فراگرفت.
فاسی، تقی الدین، العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین، ج۵، ص۳۲۷، به کوشش فؤاد سید، بیروت، ۱۴۰۵ق / ۱۹۸۵م.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
عمیق
عمیق
امجق
امجق
دودول
دودول
اعتبار
اعتبار