این واژه که ریشه در زبان عربی دارد و به معنای آماده‌سازی و مهیا کردن امری است، مفهومی عمیق را در خود نهفته دارد. این واژه نه تنها به معنای فراهم آوردن مقدمات ظاهری یک کار، بلکه ناظر بر فرآیندی جامع‌تر است که شامل تدبیر، برنامه‌ریزی و بسیج منابع لازم برای دستیابی به یک هدف مشخص می‌شود. در واقع، ابرنذاع اشاره به آن مرحله حیاتی دارد که در آن، تمامی جوانب یک پروژه یا وظیفه سنجیده شده و اقدامات لازم برای اطمینان از موفقیت‌آمیز بودن آن به عمل می‌آید.
این آمادگی جامع، چه در سطوح فردی و چه در مقیاس سازمانی و اجتماعی، نقشی کلیدی ایفا می‌کند. بدون ابرنذاع صحیح، حتی بهترین طرح‌ها نیز در معرض شکست قرار می‌گیرند، چرا که فقدان پیش‌بینی و آماده‌سازی می‌تواند منجر به بروز مشکلات پیش‌بینی نشده و اتلاف منابع گردد. بنابراین، در هر امری، از یادگیری یک مهارت جدید گرفته تا اجرای یک پروژه بزرگ ملی، صرف وقت و دقت کافی در مرحله ابرنذاع سرمایه‌گذاری ارزشمندی محسوب می‌شود که بازده آن در مراحل بعدی نمایان خواهد شد.