شرح ابن رشد بر اُرْجوزۀ ابن‌سینا، اثر ابوالولید محمد بن احمد ابن‌رشد اندلسی، از جمله شروح ارزشمند در حوزۀ طب سنتی به زبان عربی است. این کتاب، شرحی است بر الاُرجوزة فی الطب یا الفیه طبیه اثر مشهور ابن‌سینا که به صورت منظوم سروده شده و از جمله متون آموزشی برجسته در پزشکی به شمار می‌رود. ابن‌رشد در این اثر با پیروی از دستور ابوربیع، فرزند خلیفۀ وقت، به تبیین و تحلیل مفاهیم پزشکی موجود در اُرجوزه پرداخته است.
اُرجوزۀ طبی ابن‌سینا از جمله منظومه‌های پرمایه و پرآوازه در ادبیات تعلیمی پزشکی است که نزد اطبای دوران پس از خود، از اعتبار و اقبال بالایی برخوردار شد. این اثر به دلیل بیان جامع کلیات علم پزشکی و نیز نظمی روان، برای تدریس و حفظ کردن مناسب شمرده می‌شد. ابن‌رشد با انگیزۀ پاسخ‌گویی به درخواست حاکم اندلس و با هدف پرهیز از اطالۀ کلام، به شرحی مختصر و مفید دست زد که هم اصول پزشکی را پوشش دهد و هم برای فراگیران قابل استفاده باشد.
تألیف این شرح در روز بیست‌وششم ماه ذی‌القعده سال ۶۹۳ قمری به پایان رسید. شرح ابن‌رشد علاوه بر جنبۀ علمی، نشان‌دهندۀ پیوند فرهنگی و علمی میان شرق و غرب جهان اسلام است و گواهی بر گسترش و تأثیر آثار ابن‌سینا حتی در اندلس آن دوران محسوب می‌شود. این اثر تا به امروز به عنوان یکی از منابع مهم در مطالعات تاریخ پزشکی اسلامی مورد توجه پژوهشگران قرار دارد.