کوره ٔ شاپورخوره

لغت نامه دهخدا

کوره شاپورخوره. [ رَ / رِ ی ِ خوَرْ / خُرْ رَ ] ( اِخ ) یکی از پنج کوره فارس است: این کوره منسوب است به شاپوربن اردشیربن بابک و اصل این کوره بشاوپور است. ( از فارسنامه ابن البلخی چ گای لسترنج ص 141 ). رجوع به همان مأخذ صص 141-148 و خوره شاپور در این لغت نامه شود.

جمله سازی با کوره ٔ شاپورخوره

شاپورخوره (به پارسی میانه: Šāpuhr-Xwarra) به معنی شکوه شاپور) توسط دومین پادشاه ساسانی شاپور یکم (ح. ۲۴۰ تا ۲۷۰ میلادی) تأسیس شد.
هرچند نهایتاً با رسیدن نیروی کمکی، شورشیان شکست خورده و شاپورخوره مجدداً تحت کنترل امویان قرار گرفت. بیشاپور در سدهٔ دوم و سوم هجری به‌تدریج رونق خود را از دست داد و با مهاجرت ساکنانش به کازرون و اطراف آن، رونق خود را به این شهر منتقل کرد..
از جمله در سال ۲۳ هجری و پس از به خلافت رسیدن عثمان، مردم شاپورخوره به فرماندهی برادر شهرگ، از نجیب‌زادگان ساسانی اعلام استقلال کردند.