کرباس سرا

لغت نامه دهخدا

کرباس سرا. [ ک َ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان رحیم آباد بخش رودسر شهرستان لاهیجان. کوهستانی، معتدل و مرطوب و سکنه آن 144 تن است. محصول آنجا چای و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

جمله سازی با کرباس سرا

چو بگرویم به کرباس خود، چه غم داریم که حلهٔ حلب ارزان شدست یا که گران
حاصل از دنیا چه باشد ای امین نه گزی کرباس و دو سه گز زمین
کتاب البسه را گفت دوستی که به چند هزار بار بگفتیم با گزی کرباس
کرباس نوعی پارچه درشت بافت و سنگین است که از الیاف پنبه، کتان یا کنف بافته می‌شود.
پنبه محبوب ترین ماده برای تولید کرباس به شمار می‌آید و هند عنوان بزرگترین تولید کننده پنبه جهان را داراست. با این حال این کشور به اندازه همسایه خودش یعنی چین (برترین صادر کننده منسوجات در سطح جهان)، محصولات نساجی نهایی و تکمیل شده را تولید نمی کند.
ذُکاءُالمُلک یکم نقاشی رنگ روغن اثر کمال‌الملک است. این اثر بر روی کرباس و در سال ۱۲۹۲ خورشیدی کشیده شده است.