کاسیان پائین

سرانجام سپاه کاسی به ریاست گانداش برای فتح بابل حمله کرد و بابل فتح شد. در سال ۱۵۳۰ پ.م. سلسله کاسی‌ها به سلطنت سلسله حمورابی پایان دادند. حکومت کاسی‌ها ۵۷۶ سال و ۹ ماه بر بابل ادامه یافت. کاسیان موفق شدند بر ایلام نیز مسلط شوند و شوش را مدت‌ها اداره نمودند.[۱]

گمان می‌رود کاسیان از دوران دیرین همچنانکه ایلامیان که همسایه و محتملا خویشاوند ایشان بودند در آغاز هزاره سوم پ.م. در جبال زاگرس می‌زیستند و بعدها به دامداری و زندگی نیمه اسکان یافته در کوه‌ها اشتغال داشتند.

ملی شیپک دوم (انگلیسی: Meli-Shipak II) فرمانروای بابل بود. در کتیبه‌های کشف شده در سال‌های اخیر مشخص شده او سی و سومین پادشاه کاسیان یا سلسله سوم بابل بود. او به مدت ۱۵ سال بین سالهای ۱۱۸۶–۱۱۷۲ قبل از میلاد سلطنت کرد. سلطنت او نقطهٔ هماهنگی مهم در گاه‌شماری خاور نزدیک باستان است.

ایالت موسوم به بیت کاری که مرکز آن دژ کارکاشی بود در ناحیهٔ همدان قرار داشت. منزلگاه کاسیان، دژ بابلیان و دژ سیلحازی به احتمال قوی همان کارکاشی بوده‌است. این محل در یکی از نقاط جنوب غربی خاک ماد قرار قرار داشته و بعدها پایتخت پادشاهی ماد هنگمتنه که محل اجتماع نامیده می‌شد در همان ناحیه قرار تشکیل شد.

هومبان در چهار نام از نیپورِ دورهٔ کاسیان ذکر شده است که این بیش از هر خدای دیگری است که نه منشا بین‌النهرینی یا کاسی دارد؛ تنها استثنا تشوب در دین هوری است که در پانزده نام وجود دارد و سیموت که در نَه اسم حضور دارد.