نیم ترنگ

از دل و پشت مبارز می بر آید صد تراک کز زه عالی کمان خسرو آید یک ترنگ

تراک دل شنود خصم تو ز سینه خویش چو از کمان تو آید بگوش خصم ترنگ

صدا بلند کند گر شکست خاطر بیدل ترنگ شیشه در اجزای‌ کوهسار نشیند

ز زخم تبرزین و از بس ترنگ همی موج خون خاست از دشت جنگ

ترنگا ترنگی که زد ساز او به از زند زردشت و آواز او

خون خوردم و زین باغ به رنگی نرسیدم بشکست دل اما به ترنگی نرسیدم