نمازهای یومیه

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] نمازهای یَومیّه یا روزانه به نمازهای پنج گانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء اطلاق می شود که مکلف باید هر روز آنها را به جا آورد. نمازهای یومیه از مهم ترین اعمال عبادی مسلمانان است که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی به جا آورده می شود.
اهل سنت معتقدند که نمازهای یومیه باید در ۵ وعده خوانده شوند. شیعیان هرچند معتقدند که خواندن نماز در ۵ وقت افضل است؛ اما خواندن نماز عصر بلافاصله بعد از نماز ظهر و خواندن نماز عشاء بلافاصله بعد از نماز مغرب را بلااشکال می دانند و اصطلاحاً نماز را جمع می خوانند. شیعیان برای جمع خواندن نماز، دلایل و مستنداتی از قرآن و سنت اقامه می کنند.
نمازهای یومیه از مهم ترین اعمال عبادی هستند که در روایات از آن به «اصل اسلام»، «معراج مؤمن»، «پاک کننده گناهان روزانه»، «برترین عمل» و... یاد شده است.

جمله سازی با نمازهای یومیه

فرقه مالکیّه برخلاف سه مذهب فوق می‌گویند: آویختنِ دست‌ها در نمازهای واجب، مستحب است.
نمازهایی که بر هر مسلمان، در هر شبانه‌روز، واجب است عبارت‌اند از: نماز صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشا. اهل سنت حنفی نماز وتر را نیز یکی از نمازهای واجب روزانه می‌دانند. البته غیر از این نمازها، نمازهای واجب دیگری هم وجود دارند.
در فقه اسلامی برای سفر احکامی را برشمرده‌ اند. مانند این که نمازهای چهار رکعتیِ مسافر به صورت شکسته اقامه می‌شود. یعنی به جای چهار رکعت، دو رکعت می‌خواند؛ یا اینکه برخی از سفرها حرام شمرده می‌شود که احکام خود را پیدا می‌کنند. مانند سفری که برای انجام کار گناه و ممنوع در شریعت انجام پذیرد؛ یا سفری که برای انسان ضرر داشته باشد.
به‌طور کلی نمازهای واجب بهتر است به جماعت خوانده شوند یعنی به صورت گروهی؛ بنابراین نماز جماعت، نماز دیگری به غیر از نمازهای واجب نیست. در نماز جماعت یک نفر پرهیزگار در جلو دیگران می‌ایستد که به او امام جماعت گویند.