موج ژرفابی

زانکه می سوزد درونم ز آتش جانسوز تب آب چون بینم بسان موج گردم بیقرار

موج شراب و موجه آب بقا یکی است هر چند پرده هاست مخالف، نوا یکی است

اگر به موج کند آفتاب نسبت تیغش ز بیم آب شود جمله استخواش ولرزد

از مرگ و زندگانی ما عشق فارغ است دریا، دلی به موج و حبابش نبسته است

طلب‌افسرده شود همت اگرتنگ فضاست تپش موج به اندازهٔ دربا باشد

نه موج گریه با حسنش قرین بود که دریا ماه را زیر نگین بود