در اواخر قرن شانزدهم میلادی، احمد سرهندی، روحانی مشهور اهل سنت (۱۵۶۴–۱۶۲۴ م)، رساله ای را تحت عنوان " رد روافض" نگاشته بود تا کشتار شیعیان توسط عبدالله خان ازبک در مشهد را توجیه کند. در این رساله او میگوید:
آرای شیخ احمد سرهندی در مخالفت با عقیده ی وحدت وجود « ابن عربی »، مسیر عرفان را بین مسلمانان هند تغییر داد.
سرهندی کوشید با فاصله گرفتن از عقاید توحيد وحدت وجودی، اتحاد صمیمانه ای بین تصوف و کلام پدید آورد.